มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 609 อีก “คนบริษัท” ที่คิดถึง อดีต “คนพีอาร์” ค่ายยักษ์ ปัจจุบัน “คุณพ่อลูกสอง”
ชัดเจนแล้วกับการเข้าสู่ฤดูฝนเต็มรูปแบบต่อจากนี้…ต้องเตรียมตัวรับสถานการณ์ฝนตกรถติดน้ำท่วม ซึ่งจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจนกว่าจะหมดฤดูนั่นแหละ ด้วยเหตุนี้…ต้องเตรียมตัวดูแลรถยนต์ให้อยู่ในสภาพที่โอเคที่สุด ไม่ว่าจะเป็นเบรกที่ปัดน้ำฝน และอย่าลืมติดร่มติดเสื้อกันฝนไว้ภายในรถอีกด้วย เมื่อฝนตกอากาศร้อนก็ฝนหายไป เป็นเรื่องของธรรมชาติ แต่…ก็ต้องเตรียมรับสถานการณ์ด้วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการวางแผนการเดินทาง ถ้าแค่มาทำงานแล้วกลับบ้าน ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ด้วยเป็นเส้นทางที่คุ้นเคย แต่ต้องเผื่อเวลาเอาไว้บ้างเท่านั้นเอง แต่ถ้าจำเป็นต้องออกนอกเส้นทางประจำ ก็ต้องเผื่อเวลาให้เยอะขึ้น ยังไงฝนก็มีสิทธิ์ตกได้ทั้งวัน ยิ่งต้องเข้าไปในย่านใจกลางเมือง ยิ่งต้องเผื่อเวลาและเผื่อใจเอาไว้ด้วย
“รามอินทรา” ค่อนข้างโชคดีที่บ้านกับออฟฟิศอยู่ไม่ไกลกันมากนัก แต่ก็ประมาทไม่ได้ เพราะโอกาสฝนตกน้ำท่วมมีสูง และหนีไม่พ้นเรื่องรถติดอีกด้วย แต่สิ่งที่รู้สึกดีกว่านั้น ยังมี “มิตรภาพ…ผ่านเว็บไซต์” ที่ยังคงดูแลและห่วงใยกัน ยังคงเป็นกำลังใจคอยติดตามผลงานกันมาตลอด ทำให้…บางครั้งบางเวลา พอนั่งทบทวนถึงมิตรภาพเก่า ก้อ…จะมีรอยยิ้มให้กับตัวเอง สัปดาห์นี้…ก็เป็นอีกครั้งที่รู้สึกคิดถึงมิตรภาพของคนๆหนึ่ง ซึ่งเคยเป็น “คนพีอาร์” ของค่ายยักษ์ใหญ่โตโยต้า ซึ่ง “รามอินทรา” ชอบเรียก “เสี่ยชวน” บุญชวน วิภูษณวนิช ที่สนิทกัน เพราะยุคหนึ่งเป็นยุคเฟื่องฟูของโตโยต้า “คนสื่อ” ล้วนได้รับการดูแลจากโตโยต้าเป็นอย่างดี โดยเฉพาะ “เสี่ยชวน” นั้น จะคอยดูแลและให้ความช่วยเหลือ ด้วยเพราะ “โตโยต้า” นั้น มีงบดูแล “คนสื่อ” ค่อนข้างเยอะถึงเยอะมาก ไม่แปลกที่จะมีคนสื่อแวะเวียนไปมาหาสู่ที่บริษัทแบบไม่ขาดสาย “รามอินทรา” ก็เป็นอีกแขกประจำด้วยเหมือนกัน
คนบริษัท…ก็ไม่แตกต่างจากคนทำงานทั่วๆไปที่มีเกษียณอายุ “เสี่ยชวน” ก็ไม่พ้นวังวนนี้ หลังเกษียณก็ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว และลูกสาว 2 คน แต่ยังคงมีการสื่อสารกับพรรคพวกบ้างเป็นบางเวลา เพราะใช้เวลาส่วนใหญ่กับครอบครัว ซึ่ง “รามอินทรา” ก็แอบติดตามข่าวคราวอยู่บ้าง? ก้อ…รู้สึกยินดีกับชีวิตวันนี้ เพราะถือเป็นอีก “คนรักกัน” ที่ครั้งหนึ่งเคยผูกพันกันแบบคนดั้งเดิม ที่ยังเป็น “สื่อสิ่งพิมพ์” ยังต้องเจอะเจอตัวเป็นๆ ยังได้เจอกันบ่อยมาก ผิดกับวันนี้…ที่โลกของการสื่อสารเปลี่ยนแปลงไป ยากจะหาความผูกพันเช่นอดีตได้ยากมาก “เสี่ยชวน” จึงเป็นอีกคนบริษัท ที่เชื่อว่า “คนสื่อ” ยังคงระลึกถึง และยังมีโอกาสได้ใช้การสื่อสารสมัยใหม่ ส่งความคิดถึงให้รับรู้กัน
วันนี้… “รามอินทรา” รู้สึกโชคดีที่ยังมีโอกาสได้เขียนหนังสือในสไตล์ที่เป็นตัวเอง สัปดาห์ละ 3 คอลัมน์ 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก และ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ แถมยังโชคดีที่มีคนติดตามอ่าน และเป็นกำลังใจกันตลอดมา
รวมถึง “เสี่ยชวน” ที่ชะแว๊ปเข้ามาบ้านให้พอคิดถึง
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
22 พฤษภาคม 2567