มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 617 บางเรื่องราว…ที่เจอะเจอ เป็นพลัง…ที่เกินคุ้ม เส้นทาง… “รามอินทรา”
ยังคงมีความสุขกับการเป็น “คนเขียนหนังสือ” เพราะเจอะเจอกับพรคพวก “คนสื่อ” หลายคนยังยอมรับในวิถีของ “รามอินทรา” ยังยอมรับในวิธีการนำเสนอ ด้วยอาจเป็นเพราะ…ในยุคของการเปลี่ยนแปลของโลกการสื่อสารนั้น ความละเอียดในการนำเสนอหดหายไป เหลือแค่เพียงการ… “ก๊อปปี้” แล้วก็รีบร้อนนำเสนอ โดยไม่มีการตรวจเช็ค ซึ่งก็เป็นวิถีของคนสื่อในยุคปัจจุบัน ที่ไม่ยอมรับก็ต้องยอมรับ จน “คนสื่อ” รุ่นดั้งเดิมก็จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย ด้วยเหตุนี้…พรรคพวกเลยบอกกับ “รามอินทรา” ว่า…คงยากจะพาใครที่มาเขียนหนังสือ ให้อ่านกันเหมือน “รามอินทรา” บางคนยังตกใจกับการที่รู้ว่า…เขียนต้นฉบับ สัปดาห์ละ 8 คอลัมน์ ไม่นับรวมบางเรื่องที่เป็นกรณีพิเศษอีกต่างหาก ได้ยินแล้วทำให้มีพลัง และอยากเขียนให้อ่านกันต่อไป
วันนี้…ไม่บ่อยครั้งนักที่ “รามอินทรา” จะออกงาน หรือไปโน่นไปนี่ ด้วยอาจเป็นเพราะอายุ ด้วยอาจเป็นหน้าที่ของน้องๆ ที่ดูแลรับผิดชอบ ทำให้ “รามอินทรา” เหมือนคนจำศีล เช้าออกจากบ้านเข้าออฟฟิศ แล้วก็รอเวลากลับบ้าน ซึ่งก็ประมาณไม่เกินบ่าย 3 โมง ก้อ…แทบไม่เคยไปไหนเลย ข้าวกลางวันก็ไม่กิน กินแต่เช้ากับเย็น ยิ่งทำให้ไม่มีความจำเป็นต้องไปไหน การได้ออกงานนานๆครั้ง เหมือนจะกลายเป็นคนแปลกหน้า แทบไม่รู้จักใครเลย ด้วยอาจเป็นเพราะมีแต่ “คนสื่อ” หน้าใหม่ๆ ตามยุคสมัยของการสื่อสารยุคดิจิทัล ก้อ…ไม่แปลกใจที่ออกงาน จะไม่ค่อยรู้จักใครเลย นอกจาก “คนสื่อ” รุ่นเดิมๆที่เคยคุ้นเคยเท่านั้น
ล่าสุด…ที่ออกงาน…เป็นงานยูสคาร์ ของบริษัทได้เจอะเจอ พรรคพวกหลายคน วันนั้นเลยได้คุยกันบ้าง ทำให้เกิดความรู้สึกอยากจะออกงานมากขึ้น ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าจะทำได้จริงๆสักแค่ไหน ยอมรับว่า…การได้ออกงานบ้าง น่าจะทำให้มีพลังมากขึ้น หรืออย่างน้อย…ก็ยังได้พูดคุยยังได้รับรู้ข่าวคราวของแต่ละคนที่ “รามอินทรา” เคยคุ้นเคยบ้าง ยอมรับ…การไม่ค่อยได้ออกงาน ก็ทำให้วิถีการดำรงอยู่ เหมือนคนอยู่ในกรอบ ทุกอย่างไม่มีอะไรแปลกแยก มาทำงานแล้วก็กลับบ้าน แทบไม่เจอพรรคพวกเพื่อนฝูงเลย ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่า…จะทำได้จริงๆ แค่ไหน เพราะวิถีของ “คนสื่อ” นั้นเปลี่ยนไป ไม่เหมือนยุคของสื่อสิ่งพิมพ์ยังเฟื่องฟู ยุคเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน เป็นอีกความเปลี่ยนแปลงที่ “รามอินทรา” จับต้องได้
แต่…สิ่งหนึ่งที่น่ายินดี เมื่อได้รู้ว่างานเขียนของ “รามอินทรา” ยังคงได้รับการยอมรับจาก “คนสื่อ” ด้วยกัน และยังติดตามอ่านกันอยู่เสมอๆ นั่นก็เพียงพอที่จะทำให้มีพลังเขียนหนังสือสัปดาห์ละ 3 คอลัมน์ 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก และ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ ซึ่งก็เป็นอีกความแตกต่างที่น่าจะเป็นอีกสาเหตุ ที่ทำให้มีคนติดตามอ่านกัน ยังไงก็ต้องขอบคุณ และอยากให้ติดตามอ่านกันต่อไปเรื่อยๆ
เป็นอีกความสุขที่สัมผัสได้อย่างแท้จริง
ด้วยรักและผูกพัน
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
17 กรกฎาคม 2567