รามอินทรา จอ จ่อ จ้อ
-
จอ…จ่อ…จ้อ…470 “ยวดยาน” ฉบับเดียว มั่นคงและแม่นยำ ก้าวย่างที่แตกต่าง
อีกเดือนเดียว…ปีใหม่แล้ว วันนี้ต้องบอกวันเวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆ แป๊บเดียววัน…แป๊บเดียวเดือน แป๊บเดียวสิ้นปีแล้ว หลังการเจอะเจอวิกฤติโควิด-19 เกือบ 3 ปี “รามอินทรา” รู้สึกชีวิตตัวเองเหมือนจะเปลี่ยนแปลง -
จอ…จ่อ…จ้อ…469 “ชีวิต” ห้วงวิกฤติ “ชีวิต” หลังวิกฤติ จะเปลี่ยนแปลงหรือไม่?
ช่วงนี้…บรรยากาศของคนไทย สดใสคึกคักเป็นอย่างยิ่ง “รามอินทรา” กับครอบครัวก็ชะแว๊ปไปเที่ยวเชียงรายกันมาแล้ว ครั้งนี้…รู้สึกได้เลยว่า บรรยากาศดีกว่าปีที่ผ่านมา อารมณ์ของคนเที่ยวดูสดใสและคลายวังวลมากขึ้น -
จอ…จ่อ…จ้อ…468 “ยวดยาน” ฉบับที่ 999 ความภาคภูมิใจ…กับ หน้าปกที่แสนอลังการ
สัปดาห์ก่อน… “รามอินทรา” มีโอกาสได้นั่งคุยกับ “เจ้านาย” ดร.ปราจิน เอี่ยมลำเนา ในวังวนแห่งอาหารมื้อเที่ยง ที่เป็นฝ่ายนั่งคุย เพราะเป็นคนไม่กินข้าวเที่ยงมานานหลายปีแล้ว -
จอ…จ่อ…จ้อ…467 ขอบคุณ…ทุกพลังสนับสนุน ขอบคุณ…ทุกความรักความผูกพัน ยืนยัน…จะเขียนให้อ่านกันนานนาน
“รามอินทรา” เป็นทั้ง “คนสื่อ” ดั้งเดิมและออนไลน์ เลยได้สัมผัสทั้งการเขียนหนังสือและการสื่อสารผ่านหน้าจอ แต่…ก็ยืนยันทุกครั้งว่า ยังรักที่จะเขียนหนังสือด้วยปากกาบนแผ่นกระดาษมากกว่า -
จอ…จ่อ…จ้อ…466 “ยวดยาน” บทพิสูจน์ ความอดทน “รามอินทรา” สักวัน…คงปล่อยวาง
ยอมรับ…ความเป็น “รามอินทรา” ในวันนี้…ต้องอดทนเป็นอย่างยิ่ง การทำให้หนังสือพิมพ์ยวดยาน สามารถดำรงอยู่ได้มาอย่างยาวนานจนถึงปีที่ 24 สำรวจ “ทีมงาน” ที่อยู่กันมา -
จอ…จ่อ…จ้อ…465 “องค์พิฆเนศวร” “สิ่งศักดิ์สิทธิ์” ที่ “รามอินทรา” ศรัทธา
ใคร…ที่แวะเวียนมาเยี่ยมเยียน “รามอินทรา” ที่ออฟฟิศ สิ่งหนึ่งที่จะได้สัมผัสแบบเต็มตาเต็มใจ เป็น “องค์พิฆเนศวร” ที่จัดตั้งไว้เบื้องหน้า มีน่าจะครบทุกปาง และกล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำ -
จอ…จ่อ…จ้อ…464 “โควิด-19” คลี่คลาย แต่…ชีวิตต้องเฝ้าระวัง “รามอินทรา” เตือนตัวเอง
โควิด-19 คลี่คลายแล้ว หลายสถานที่เริ่มผ่อนคลาย ไม่มีการตรวจวัดอุณหภูมิ ไม่จำเป็นต้องสวมใส่หน้ากาก ก้อ…น่าจะทำให้คนเริ่มคลายความกังวลไปด้วย แต่…ก็ไม่อยากให้อยู่ในความประมาท -
จอ…จ่อ…จ้อ…463 วันนี้…ของ “รามอินทรา” ต้องยอม…ปล่อยวาง อย่าห่วงใคร ห่วงตัวเอง
“รามอินทรา” ยังคงนั่งเขียนหนังสือ สัปดาห์ละ 8 คอลัมน์ ถูกถามบ่อยครั้งมากว่า…เขียนได้ยังไง? เบื่อบ้างมั้ย? ก้อ…ตอบเหมือนกันทุกครั้งว่า…ไม่เบื่อ? แต่…เขียนได้ยังไง? อันนี้…ตอบยาก -
จอ…จ่อ…จ้อ…462 วันวาน วันนี้ และพรุ่งนี้ ความรักความผูกพัน “รามอินทรา” กับคนลามิน่า
ขอบคุณ…ขอบคุณจริงๆ กับความปรารถนาดีของ “คนยานยนต์” ที่เป็นเหมือนพลังบวกให้กับ “รามอินทรา” แบบสัมผัสได้ด้วยความรู้สึกจริงๆ ใช่แล้ว “รามอินทรา” กำลังเขียนถึง “คนลามิน่า” ที่นำทีมโดย “จันทร์ในนภา” -
จอ…จ่อ…จ้อ…461 ขอบคุณ…ที่ค้นเจอ พรสวรรค์และพรแสวง ความสำเร็จของ “รามอินทรา”
ในชีวิตของการเป็น “คนทำงาน” ยอมรับ…ไม่เคยได้รับการดูแลแบบใกล้ชิด กว่าจะได้เป็น “ฝ่ายศิลป์”ก็ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง แล้วใช้ความกล้าที่จะขอพิสูจน์ตัวเอง กว่าจะเรียนรู้และได้รับการยอมรับ
