หนังสือพิมพ์ยวดยาน รายสัปดาห์ ฉบับที่ 1,054 ประจำวันที่ 27 พฤศจิกายน-3 ธันวาคม 2566 มีให้อ่านกันทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ วางตลาดทุกวันจันทร์ ราคาขายฉบับละ 20 บาท ไม่มีเงินทอน…*** “รามอินทรา” ได้เวลาเข้าเวรรายงานข่าวคราว ในห้วงเวลาแห่งโค้งสุดท้ายแห่งปี  ที่แต่ละค่ายอยู่ในวังวนแห่งการประชุม…ประชุม จนไม่รู้ว่าประชุมแล้ว ประสบความสำเร็จจริงหรือไม่? เมื่อเป็นการประชุมตั้งแต่เสียงกริ๊งบอกเวลาเริ่มทำงาน จนเสียงบอกเวลาเลิกทำงาน  สุดท้ายปลายทาง…คนสบายคือคนเรียกประชุม แต่คนประชุมด้วย งานอาจแทบไม่ได้ขยับ  เพราะเลิกประชุมแล้ว หมดพลังที่จะขยับงานอะไรเพิ่มเติมได้แล้ว “รามอินทรา” เขียนแซวเล่นๆ…ระยะนี้อย่าได้กริ๊งกร๊างไปหาใคร ไม่ยังงั้นอาจได้ยินเสียงปลายสาย…ผม…หนูติดประชุม เดี๋ยวโทรกลับ แล้วเชื่อมั้ย เกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์…ไม่โทรกลับ เผลอๆ ก็ลืมไปเลย จนกว่าจะได้ยินเสียงกริ๊งกร๊างอีกครั้งถึงจะนึกได้ แต่…ก็เหมือนเดิม ไม่ได้ยินเสียงเรียกกลับ เป็นเรื่องปกติที่ทำใจได้แล้ว สำหรับ “คนยานยนต์” วันนี้…*** แนะแหนเสร็จ… “รามอินทรา” สอดสายตาหาข่าวมาเขียนให้อ่านกัน ข่าวแรกแวะไปที่ค่ายรถไฟฟ้า ที่กำลังเป็นรถขายดี เป็นรถในกระแส เมื่อวันนี้กำลังจะขยับจาก 4 ค่าย เป็น 8 ค่าย ค่ายเดิมยังไงก็ห่วงน้อย เพราะอยู่เป็นแล้ว รู้ว่าจะใช้งบยังไงให้ลงตัว ที่น่าเป็นห่วง…โฟกัสไปที่ค่ายใหม่ ที่น่าจะได้เห็นบ้างแล้วในงานมอเตอร์ เอ็กซ์โป…*** “รามอินทรา” คงไม่เอ่ยชื่อ เพราะไม่ได้ค่าจ้าง เอาเป็นว่า…ลงลึกในสถานการณ์…เข้ามาแบบไหน? เต็มตัวหรือไม่? แล้วประเทศไทยได้อะไร? ถ้าแค่เข้ามาเพื่อขาย ขนมาทั้งรถทั้งคน ยังไม่ถึงขั้นลงหลักปักฐาน ขายได้ก็อยู่ แล้วถ้าขายไม่ได้ล่ะ หรืออยู่ได้แต่ไม่นาน ตรงนี้แหละที่น่าสนใจ น่าติดตาม สุดท้ายปลายทางจะเกิดอะไรขึ้น คนที่ซื้อรถล่ะ ใครจะรับผิดชอบ ก้อ…เป็นแค่การคาดการณ์ของ “รามอินทรา” ไม่มีอะไร…*** อีกค่ายเป็นค่ายรถฝรั่ง ค่ายใบพัดสีฟ้า ไม่น่าเป็นห่วง ห่วงแต่ “มิสเตอร์จอห์น” กฤษฎา อุตตโมทย์ ที่วันนี้…รถบีเอ็มดับเบิลยูนั้น ขายได้ขายดีอยู่แล้ว แต่…การทำงาน 2 หน้านี้นั้น ต้องบอกวันนี้เหนื่อยแน่ เมื่อ “รถไฟฟ้า” กลายเป็นรถขายดี ในฐานะนายกสมาคมรถไฟฟ้า “มิสเตอร์จอห์น” เริ่มมีงานขยับมากขึ้นไปด้วย ก็รู้ว่า…เหนื่อย แต่ก็โอเค ทำเพราะใจรักใช่มั้ยครับ…*** แหม…เกือบลืมเขียนถึง…การเปลี่ยนแปลงในค่ายรถยนต์มิตซูบิชิ มร.เออิอิชิ โคอิโตะ ได้เวลาเลิกสวมหมวก “นายญี่ปุ่น” คนมาแทนเป็น มร.เรียวอิจิ อินาบะ “รามอินทรา” ก้อ…หวังจะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนไป อยากเห็นข่าวคราวของรถยนต์มิตซูบิชิ หลากหลายกว่าวันนี้ เขียนเยี่ยงนี้ มิได้สื่ออะไร? แต่…เพราะเป็นอีกกองเชียร์ของรถยนต์มิตซูบิชิ แวะไปเทียวมาตั้งแต่ยุคคลองหลวง จริงๆ ก็อดนึกถึง มร.เอ็ม ชกกิ ที่ทำให้ “มิตซูบิชิ” คึกคักและเปลี่ยนแปลง…*** เขียนถึง “คุณชกกิ” เลยนึกถึงอดีตนายญี่ปุ่นของ “ได-อิจิ คิคากุ” มร.ริทซึโอะ ฟูกาซาว่า ที่วันนี้ผันตัวเองไปเปิดบริษัท และเปิดร้าน “ศรีย่านทีรูม” ที่เป็น “ครัวซองต์” ในหลากหลายรสชาติ เป็นการผสมกับอาหารไทยได้อย่างลงตัวยิ่ง ไปลองชิม…รสชาติอาหารไทยฝรั่ง โดยฝีมือคนญี่ปุ่น “ยวดยาน” นำเสนอแบบจอกว้างให้อ่านกันแล้ว…*** ปลายคอลัมน์ “รามอินทรา” ขออนุญาตสะกิดถึง “คนยานยนต์” เวลาที่เหลือนิดเดียวของปี 66 มีอะไร? อยากให้ “ยวดยาน” นำเสนอ ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่ง อยากเห็นรอยยิ้มของทุกคนเป็นการส่งท้ายปี 66 แล้วต้อนรับปี 67 ที่น่าจะเป็นต้นทุนสำคัญยิ่งกับการต่อยอดความสำเร็จ จะได้มากหรือได้น้อย ยังดีกว่าไม่มีการขยับอะไร ก้อ…ย้ำอีกครั้ง ทุกข่าวคราวของทุกค่ายยานยนต์ “ยวดยาน” พร้อมที่จะนำเสนอแบบไม่มีข้อแม้ ส่งมาได้เลยนะครับ…*** ย่อหน้าสุดท้าย… “รามอินทรา” บันทึกคำขอบคุณถึงทุกค่ายยานยนต์ “ยวดยาน” พร้อมเป็นสื่อกลางเพื่อตัวเลขสวยๆ ของทุกค่าย ทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์ มีอะไร? ก้อ…กริ๊งกร๊างมาคุยกันบ้าง อาจช่วยได้มากบ้างน้อยบ้าง ก้อ…ยังดีกว่าไม่ได้ช่วยอะไรเลย…*** พบกันใหม่…สัปดาห์หน้า สวัสดีครับ