จอ…จ่อ…จ้อ…484 ขอบคุณ ดนัย จันทร์เจ้าฉาย ขอบคุณ “ทีมงาน” ที่น่ารัก ขอบคุณ ความรักความผูกพัน
สัปดาห์ก่อนโน้น “รามอินทรา” แวะเวียนไปที่มูลนิธิความดี ของคุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย ชั้น 25 The Royal Place 2 ซอยมหาดเล็กหลวง2 ถนนราชดำริ แขวงลุมพินี เขตปทุมวัน กรุงเทพฯ หลังจากที่ถูกเชิญชวนมาหลายครั้งหลายหน วันนั้น…ชวน “ออย” สมบูรณ์ คัมภีระ ขับรถไปด้วย ก้อ…ยอมรับโดยปกติไม่ค่อยรับนัดใคร โดยเฉพาะมื้อเที่ยง ด้วยปกติเป็นคนไม่กินข้าวเที่ยง แต่เป็นเพราะความรักความผูกพัน แถมยังยากปฏิเสธ เมื่อรับรู้ได้ถึงความจริงใจ ของน้ำเสียงวันที่โทรศัพท์ยืนยันการรับนัด บอกตัวเองเลยว่าอย่าปฏิเสธโดยเด็ดขาด
เที่ยงนั้น…นอกจากอาหารรสอร่อย ทั้งแกงเทโพ ไข่เจียว ผัดผัก หมูกระเทียม และผลไม้ ที่บอกไม่ถูกว่าจานไหนอร่อยกว่ากัน เพราะอร่อยทุกจาน เสียดายและฝากขอโทษ “แม่ครัว” ที่ “รามอินทรา” กินน้อยไปนิด ด้วยเพราะไม่คุ้นเคยข้าวเที่ยง และมัวแต่โม้ไปหน่อย แหม่… “คุณดนัย” เล่นชวนทั้งคุณเอ น้องเต และน้องแอม มานั่งฟัง “รามอินทรา” โม้แบบสไตล์คนสื่อนอกคอก ก้อ…แค่เป็นการแชร์ประสบการณ์ของอาชีพคนสื่อ แบบครูพักลักจำ มาเล่าสู่กันฟัง แอบหวังเล็กๆแหละว่า…ทุกคนน่าจะได้อะไร ติดปลายข้าวเที่ยงไปบ้างไม่มากก็น้อย สังเกตจากสายตาและเสียงหัวเราะ และอารมณ์เข้าข้างตัวเองเป็นหลัก
ก้อ…เล่าข้ามไปนิดนึง ไปถึงก่อนกินข้าว “คุณดนัย” พาไปห้องทำงาน แถมเล่นของแพงเชิญ “รามอินทรา” นั่งเก้าอี้เจ้าของบริษัทไม่นั่งก็ไม่ยอม เพราะหยอดซะต้องนั่ง “น้าธนิต” นั่งเป็นเกียรติหน่อยครับ ปกติไม่เคยโดนยกยอขนาดนี้ หลงเพลินจนต้องนั่ง และก็เข้าใจเหตุผล เพราะ “คุณดนัย” จะได้นั่งในมุมที่สามารถอธิบายเรื่อง “ดาบพระเจ้าตาก” ฟังไปขนลุกไป แต่ที่มากกว่าขนลุก เป็นโอกาสที่ได้ลูบดาบขอพรจากพระองค์ เพื่อเป็นสิริมงคล ออกจากห้องนั้นยังได้รับมอบของที่เป็นสิริมงคลทั้งนั้น ภาพที่เป็นลายเส้นสวยงามและองค์ท้าวเวสสุวรรณ กุญแจองค์พิฆเนศวร พี80 เนเชอรัล เอสเซ้นส์ สมุนไพรสกัดจากลำไย 100% และชารสดี ที่ฝากมาให้ “แม่บ้าน” อีกต่างหาก
เที่ยงนั้น…อิ่มท้องอิ่มสุขอิ่มบุญ อิ่มทุกความรู้สึก เป็นอีกวันดีๆ ที่ได้รับจาก “คนรักกัน” จริงๆแล้วมีเรื่องเล่ายาวๆกว่านี้ แต่…อยากเก็บไว้เป็นความรู้สึกส่วนตัวบ้าง เลยหยิบมาแค่ จอ…จ่อ…จ้อ ให้อ่านกันแบบพอได้เรื่องได้ราว ขอบคุณ “คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย” และทีมงาน ยืนยัน…จะกลับมาอีกครั้งด้วยสัญญา และคงได้มีความสุขที่สัมผัสได้เป็นรักไม่เคยเปลี่ยนแปลง เป็นความผูกพันที่เล่าเท่าไหร่ก็ไม่เคยเหมือนที่ได้สัมผัส ขอบคุณตัวเองที่ทำให้ได้รู้จักกับอีกสุดยอดกัลยาณมิตร “ศิลาในน้ำเชี่ยว” ดนัย จันทร์เจ้าฉาย
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
1 มีนาคม 2566