จอ…จ่อ…จ้อ…535 จาก…ความรู้สึกจริงๆ ขอบคุณ…มากกว่าขอบคุณ “หลานสาว” น้ำใจงาม
สัปดาห์ที่แล้ว…ปิดด้วยการเล่าเรื่องของการมีนัดกับ “คุณหมอ” 2 โรงพยาบาล ที่ “รามอินทรา” ไปใช้บริการแตกต่างกัน โรงพยาบาลพระมงกุฎ รักษากันมานานมากเป็นการรวมโรค ส่วนที่โรงพยาบาลบำราศนราดูร นั้น รักษามาตั้งแต่ผ่าตัดกระดูกและรักษาอาการเกี่ยวกับโรคตา แต่ที่เล่าเรื่องความเกี่ยวพัน เป็นเพราะช่วงหลัง…เวลาต้องมีการเจาะเลือด จะอาศัยไปที่ “บำราศ” ที่คนไข้ค่อนข้างน้อยสะดวกกว่า แล้วเอาผลเลือดไปพบ “คุณหมอ” ที่ “พระมงกุฎ” สะดวกดี จนล่าสุด…ก็เกิดเป็นเรื่องที่หยิบมา จอ…จ่อ…จ้อ ให้อ่านกัน ถามว่า…ซีเรียสมั้ย? ไม่หรอก เป็นความประทับใจมากกว่า แค่บังเอิญ…มีเรื่องหงุดหงิดเกิดขึ้นแบบเล็กๆ แวะมาเติมเต็มความประทับใจ แบบไม่น่าเชื่อ
ก้อ…จากความไม่เข้าใจของการยื่นเอกสารเพื่อขอเจาะเลือด ซึ่งทางโรงพยาบาลจะต้องเปลี่ยนเอกสารให้ก่อน วันนั้น… “เจ้าหน้าที่” เกิดจะลัดขั้นตอนแบบไม่ตั้งใจ ก้อ…ท้วงไปแล้ว แต่ได้รับการยืนยัน สุดท้าย…ก็ต้องย้อนกลับตั้งต้นใหม่ เสียเวลาไม่ว่าเสียความรู้สึก เพราะทักท้วงแล้ว รวมถึง…ไม่มีความรู้สึกใดๆกับการที่คนไข้ต้องเดินกลับไปกลับมา เหมือนไม่มีอะไร วันนี้…พอไปวัดความดันเลยรู้สึกได้ทันที…ตัวเองอารมณ์ไม่จอยแล้วล่ะ เมื่อผลไม่โอเคแบบปกติ น่าจะเป็นอารมณ์หงุดหงิด และต้องเดินไปเดินมา รวมถึง…ถ้าไม่ท้วงไม่บอกก็คงไม่หงุดหงิดขนาดนั้น ก้อ…เป็นเรื่องปกติไม่ได้ซีเรียสมากมายอะไร?
มาที่เรื่องประทับใจดีกว่า…กับผลการเจาะเลือดที่บำราศ นั้นจะให้ช่องทางสำหรับคนชรา ได้เจาะเลือด 1 ช่องทาง แถมคนก็ไม่ค่อยเยอะ มีปัญหาเล็กๆผลเลือด 1 รายการ ไม่สามารถรอรับได้ ต้องใช้เวลา 5 – 7 วัน น้องผู้หญิงที่เจาะเลือดให้ จึงแจ้งให้ทราบ เลยถามว่า…เร็วกว่านี้ได้มั้ย? เพราะจะต้องพบ “คุณหมอ” ในวันศุกร์ นับจากวันจันทร์ ประมาณ 4 วัน ใจชื้นนิดนึงเมื่อน้องบอกว่า…จะพยายามเร่งให้ ก้อ…ขอบคุณแบบมีความหวัง วันนั้นเลยได้ผลเลือดที่เหลือแค่ตัวเดียว กลับเข้าออฟฟิศเจอข่าวดี… “พระมงกุฎ” โทรมาขอเลื่อนเวลานัดคุณหมอ จากวันศุกร์เป็นวันพุธ เรื่องผลเลือด…เป็นอันจบข่าว
ไม่น่าเชื่อ…ผ่านไป 1 ชั่วโมง ทาง “บำราศ” โดยน้องคนนั้น โทรมาแจ้งข่าวดี…ผลเลือดเรียบร้อยแล้วให้มารับได้ ก้อ…ไม่รู้จะขอบคุณอย่างไร? พอไปรับผลไม่เจอน้อง เลยเขียนคำขอบคุณฝากไว้ให้ เป็นคำขอบคุณจากใจจริงเป็นของขวัญวันวาเลนไทน์ที่แฮปปี้มาก วันนี้…เขียนคำขอบคุณแบบเต็มหัวใจจริงๆ เป็นความประทับใจที่กลบความหงุดหงิดเมื่อวันวานได้สนิท ขอบคุณ…น้องสาว เอ้ย! ต้อง “หลานสาว” คนมีน้ำใจ ที่ทำให้ “คุณลุง” สามารถไปพบ “คุณหมอ” ได้แบบมีผลเลือดครบถ้วน ขอบคุณมากกว่าขอบคุณจริงๆ
ขอบคุณมากๆนะ “หลานสาว” คนใจดี
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
21 กุมภาพันธ์ 2567