รามอินทรา จุ๊กจิ๊ก 542
สัปดาห์ที่ 542 กับการเขียนเรื่องราวของ “เด็กยานยนต์” ในสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของ “รามอินทรา” ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน สัปดาห์นี้ 4 คน 4 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่? อยากให้ติดตามอ่านกันครับ…***
- “ตุ๊กกี้” พุทธชาด แสนสะสม
ตั้งแต่โยกเยกมาเป็น “คนบีวายดี” ยังคงสถานะเป็น “จับกังวูแมน” เหมือนเดิม อาจเป็นเพราะ ความเป็นคนทำงานที่ไม่เลือกงาน โดยเฉพาะงานรากหญ้า ที่คนทำงานบางคนหลีกเลี่ยง ไม่ชอบใช้แรงไม่ชอบอากาศร้อน แต่ “ตุ๊กกี้” ไร้ปัญหา ขอให้มีงาทำทุกอย่างก็โอเคสเตชั่นนะจ๊ะ
เจอกันในงานบางกอก มอเตอร์โชว์ ก้อ…แบบบังเอิญได้คุยกันนิดเดียว เพราะต้องเข้าประจำการอยู่ที่บูธแบบยึดตำแหน่งตัวจริง เป็นอีกความชัดเจนแหละ อยู่ที่ไหนก็ได้ขอแค่สบายใจ ไม่ชอบจุ๊กจิ๊ก หรือคิดเยอะ “รามอินทรา” เลยไม่แปลกใจ ที่จะเห็นใบหน้าเปื้อนยิ้ม แม้งานจะต้องเปื้อนฝุ่น
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ตุ๊กกี้” ก้อ…แค่เป็นห่วง คนบริษัทไม่มีคนเดียว ยังไงก็หาคนมาช่วยบ้าง เพราะจับกังส่วนใหญ่เค้าเป็นผู้ชาย อย่าคิดว่าตัวเองเป็น “จับกังวูแมน” แล้วจะต้องแข็งแรง ดูแลตัวเองบ้างก็โอเคนะ ด้วยความเป็นห่วงน้องสาว อยากให้มีความสุขแบบรอบด้าน
- “ส้ม ซูซุ” นภัสนันท์ แสนสุข
ต้องยกนิ้วให้กับความขยันอวดความสวย ในสไตล์ที่เป็น “ส้ม” จริงๆ ก้อ…โอเคเน๊าะ เพราะสามารถโชว์ได้หลากหลายมุม ดูแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ ยิ่งวันนี้…ได้เห็นมุมสวยๆของ “ส้ม” เพราะ “อีซูซุ” ยังไม่มีกิจกรรมเต็มสูบ เชื่อว่าอีกไม่นานคงไม่มีเวลาแล้วล่ะ เมื่อกิจกรรมมาเป็นครบถ้วน
แต่…ก็โอเคนะ เพราะอย่างน้อยก็ได้รู้ความเคลื่อนไหวของ “ส้ม” ได้เห็นความสุขได้เห็นความสดใส แม้อาจจะไม่ได้เจอตัวเป็นๆ แต่ก็ถือว่าโอเคแล้วล่ะ ยังไงก็ดูแลสุขภาพเยอะๆนะจะ รวมถึง…ดูแล “พระในบ้าน” ที่ผ่านมา “ส้ม” จะดูแลแบบไม่ยอมปล่อยมือ น่ารักสุดๆเลยล่ะ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ส้ม” ก้อ…แค่จากนี้ไปต้องดูแลตัวเองเยอะๆ เพราะ “อีซูซุ” เริ่มมีกิจกรรมเพิ่มขึ้นแล้ว รับรองว่าไม่มีเวลาเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่เชื่อว่า…เรื่องความสวยยังไงก็ต้องสวยมาก่อน เพราะเป็น “ส้ม” ซะอย่าง งานเยอะแต่ก็ต้อง “สวย” ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
- “เปรียว มิตซู” ยูถิกา เลิศลักษณา
วันนี้…ชีวิตทำงานมีรสชาติ เป็นอย่างยิ่ง ก้อ…เป็นวิถีที่ปกติแหละ ไม่มีใครสบายร้อยเปอร์เซ็นต์ และไม่มีใครมีปัญหาร้อยเปอร์เซ็นต์ เป็นเรื่องปกติและถือเป็นรสชาติแห่งชีวิต เชื่อว่า…ไม่มีปัญหา สำหรับ “เปรียว” เพราะสุดท้าย…ความมั่นคงสำคัญสุด
ล่าสุด…แวะเวียนมาในโอกาสปีใหม่ไทย ก็ได้คุยกันเยอะ เพราะสนิทกันมาตั้งแต่ยังเป็นละอ่อน ก้าวข้ามจากพริตตี้มาเป็นคนบริษัท ยังจิ้มลิ้มกว่าวันนี้ ที่เป็นคุณแม่ยังสวย ยังไงก็ต้องอดทน เพราะขึ้นชื่อว่า “คน” ไม่มีที่ไหน อยู่แบบเป็นสุขหรอกนะจ๊ะ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “เปรียว มิตซู” ก้อ…แค่อยากเป็นพลังให้ ชีวิตยังคงต้องดำรงต่อไป คนทำงานไม่มีใครไม่เคยไม่มีปัญหา อยู่ที่ตัวเองแหละ จะทำเยี่ยงไร? ให้สามารถก้าวผ่านไปได้ สุดท้าย…ก็ไม่มีใครสามารถดำรงอยู่ได้ หากทำงานแบบเอาแต่ใจตัวเองจริงมั้ย
- “เบนซ์ นิสสัน” กมลชนก เจริญจินดารัตน์
ก้อ…ไม่รู้ว่างานเยอะขนาดไหน ในงานบางกอก มอเตอร์โชว์ ยังไม่ได้เจอะเจอกันเลย ได้แค่กริ๊งกร๊างคุยกัน และทุกครั้งก็จะมีงานแบบลุกลี้ลุกลน หรือบางครั้งก็ขับรถอยู่ต่างจังหวัด แต่…ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนเสียงก็ยังสดชื่น เพราะการมีงานเป็นความสุขแหละ
แหม่…ขนาดนั่งอยู่หลังบูธนิสสันทุกวัน ยังไม่ได้เจอกัน ตั้งใจว่าจะชวนไปเลี้ยงข้าวสักมื้อ เพราะถ้าไม่มี “เบนซ์” สงสัยจะหาข้อมูลของรถยนต์นิสสันยากเต็มทน น่าจะเป็นคนพีอาร์คนเดียวที่รู้จัก นอกนั้นยังไม่รู้เลยว่ามีใครบ้าง เขียนยังงี้ถูกมั้ย “เบนซ์”
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “เบนซ์” ก้อ…แค่หยอกๆ เพราะจริงๆแล้ว ยังมีทั้ง “เฮียโต” และ “เฮียเอ” อีกตั้ง 2 คน แต่เพราะไม่มีเบอร์เลยติดต่อ “เบนซ์” คนเดียว ยังไงว่างๆ ก็กริ๊งกร๊างมาคุยกันบ้างนะ คิดถึงทุกคนเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือไม่ได้เจอกันเลยครับ
ครบถ้วน 4 คน 4 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่ ยังไงก็อยากให้ติดตามอ่านกันนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
12 เมษายน 2566
