รามอินทรา จุ๊กจิ๊ก 602
สัปดาห์ที่ 602 กับการเขียนเรื่องราวของ “เด็กยานยนต์” ในสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของ “รามอินทรา” ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน สัปดาห์นี้ 3 คน 3 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่? อยากให้ติดตามอ่านกันครับ…***
- “นู๋อร” อร รักติประกร
เป็นอีกคนทำงาน ที่ “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ ในวิถีและวิธีคิด เพราะช่วงทำงานก้อ…ใส่สุด เวลาพักผ่อน…ก็พักแบบเต็มๆ เป็น “นู๋อร” ที่วันเวลาทำอะไรไม่ได้ เมื่อยังเป็น “นู๋อร” ของจริง อึดและทนกับทุกสถานการณ์ ใครจะเหนื่อย…เหนื่อยไป แต่…อรไม่เหนื่อยค่ะ ชีวิตมีแต่เดินหน้า
ก้อ…เพราะเหตุนี้แหละ…ใครที่ติดตามหรือรู้จัก “นู๋อร” จึงยอมยกนิ้วให้ ทำงานก็สนุก เที่ยวก็ยิ่งสนุก สุดท้าย…ก็กลับมาเป็น “คนทำงาน” เป็น “คุณแม่” สายสตรอง ยังนึกไม่ออกเลยว่า…จะได้เห็นใครที่เป็นเหมือน “นู๋อร” อีก ปีนึง 365 วัน…แค่ทำงานกับเที่ยว ก็ไม่เหลือเวลาแล้วล่ะ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “นู๋อร” แค่จะเขียนเหมือนเดิมแหละ เรื่องงานไม่ห่วง เรื่องเที่ยวยิ่งไม่ห่วง แต่ห่วงอู่เรื่องเดียวแหละ รถปิกอัพอีซูซุนั้น ทนทานและคุ้มค่า แต่สำหรับ “นู๋อร” ยังไงก็คงไม่มีอะไหล่เหมือนอีซูซุนะจ๊ะ อยากให้ดูแลตัวเองบ้าง ยังอยากกินข้าวด้วย เพราะไม่มีทีมไหน กินอร่อยเท่าทีม “นู๋อร”
- “ปิ๋ว…ปิ๋ว” วรางคณา รัตนพันธ์
คนนี้…เป็นอีกคนทำงานที่ “รามอินทรา” ยอมรับ แต่ก็มีความน่าห่วงใย เป็นเรื่องของสุขภาพ ปีนึง…ถ้านับวันเจอ “คุณหมอ” ก็น่าจะต้องนับนิ้วกลับไปกลับมา นั่นแหละ…ที่แตกต่างจาก “นู๋อร” เพราะคนนี้…นอกจากงานแล้วก็โรงพยาบาล ก้อ…เป็นวิถีแห่งความปลอดภัยกับการดูแลสุขภาพ ซึ่งเป็นความจำเป็นของทุกคน
คงเป็นเรื่องปกติ…ไม่มีใครแข็งแรงร้อยเปอร์เซ็นต์ แค่ชีวิตการเป็นคนทำงาน ยังไงก็ต้องเต็มร้อย เมื่อถึงเวลาทำงานก็ต้องเต็มที่ เหมือนการที่ต้องดูแลสุขภาพนั่นแหละ ถ้ารู้จักสมดุลย์…ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เรื่องสุขภาพเป็นเรื่องสำคัญของทุกคน ทำงานเต็มที่…เรื่องเจอคุณหมอ ยังไงก็โอเคอยู่แล้ว
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ปิ๋ว…ปิ๋ว” สิ่งสำคัญ…ต้องไม่ฝืนตัวเอง เพราะไม่มีใครรู้จักตัวเราเท่ากับเราเอง เหมือนการทำงานที่ไม่มีใครรู้หน้าที่ของเราเท่ากับตัวเราเอง ถ้าสามารถรักษาสมดุลย์ได้ ชีวิตก็คงไม่มีอะไร น่าเป็นห่วง เพราะไม่มีใครหรอกที่จะมีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ โอเคมั้ย?
- “จูน” พิชานัน ทูลกำธรชัย
“รามอินทรา” กับ “จูน” เหมือนรู้จักกันอย่างเดียว เพราะถ้าเป็นเรื่องงานต้องส่งผ่านไปให้ “ปิ๋ว…ปิ๋ว” ก้อ…ยอมรับ…การทำงานกับ “นายฝรั่ง” ไม่ใช่เรื่องง่าย นอกจากความเป๊ะแล้ว วิถีก็แตกต่างจากวัฒนธรรมไทยอีกด้วย แต่ก็ถือว่า “จูน” ไม่ธรรมดา ดูแลทั้งข่าวและคนเป็นนาย ได้อย่างโอเคเลย
วันนี้…รถยนต์บีเอ็มดับเบิลยู ถือว่า…เส้นทางในประเทศไทยนั้น ยอดเยี่ยมเป็นอย่างยิ่ง ด้วยประการฉะนี้…คนทำงานจึงต้องยากยิ่งด้วย ซึ่ง “จูน” ก็ไม่มีปัญหาอาจเหนื่อยบ้าง อาจจุกจิกบ้าง แต่ก็เป็นเรื่องของวิถีการทำงาน สุดท้ายก็ไม่มีอะไร แค่ “มิสเตอร์จอห์น” โอเค ทุกอย่างก็ไร้ปัญหา จริงมั้ยครับ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “จูน” ยังไงก็ต้องขอบคุณที่ดูแล “ยวดยาน” เป็นอย่างดี โดยเฉพาะการประสานงานกับ “ปิ๋ว…ปิ๋ว” ถือว่าไร้ปัญหาโดยสิ้นเชิง ส่วนกับ “รามอินทรา” ยังคงเหมือนเดิม เจอกันค่อยคุยกัน เพราะไม่สามารถกริ๊งกร๊างหากันได้ ก้อ…ไม่มีเบอร์ แถมไม่มีไลน์ ยังไงก็ส่งผ่านให้ “ปิ๋ว…ปิ๋ว” ก็แล้วกันนะ “จูน”
ครบถ้วน 3 คน 3 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่ ยังไงก็อยากให้ติดตามอ่านกันนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
5 มิถุนายน 2567
